Het voelt alsof het alweer een eeuwigheid geleden is, maar op 18 mei 2021 werd Mario geboren, de prachtige zoon van Dunja en Philip. En ik mocht als geboortefotograaf bij de bevalling aanwezig zijn! Een enorm bijzondere ervaring die ik voor geen goud had willen missen. Ik had nog nooit eerder een bevalling meegemaakt, laat staan een bevalling gefotografeerd.
HOE HET BEGON
Dunja had me enkele maanden daarvoor gevraagd of ik misschien de bevalling zou willen fotograferen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken; natuurlijk wilde ik dat! Want hoe bijzonder is het om even te mogen en kunnen proeven aan het bijzondere werkveld van geboortefotograaf? Maar stiekem komt er heel wat bij kijken, bij zo’n bevalling en moet je als fotograaf rekening houden met verschillende dingen.
Ten eerste weet je natuurlijk niet precies wanneer de bevalling gaat plaatsvinden, tenzij er sprake is van een geplande keizersnede. Maar dat was in deze situatie niet het geval. Dat betekent dat je als geboortefotograaf vanaf 38 weken voor de uitgerekende datum stand-by staat. De termijn zal per fotograaf misschien anders zijn, maar ik heb mijn agenda dus vanaf 38 weken geblokt. Wat natuurlijk ook nog spannend was, was of ik als gevolg van de corona maatregelen wel welkom zou zijn in het ziekenhuis. Maar toen het eenmaal zo ver was, bleek dat gelukkig geen probleem te zijn! Daarnaast weet je van te voren ook niet hoe lang een bevalling zal gaan duren en of er complicaties zullen optreden. Allemaal dingen om rekening mee te houden.
DE BEVALLING
Mario had het wel naar zijn zin bij zijn moeder en hij leek eigenlijk niet van plan om snel van zich te laten horen. Ook niet op de uitgerekende datum. Maar omdat Dunja de nodige klachten had als gevolg van haar zwangerschap, werd ze op de uitgerekende datum om 07.00 uur ’s ochtends opgenomen in het ziekenhuis. De weeën zouden worden opgewekt en de verloskundige had aangegeven dat het vanaf dat moment snel zou kunnen gaan. En dus meldde ik me rond 10.00 uur in het ziekenhuis. Dunja en Philip hadden een prachtige kraamsuite tot hun beschikking en de artsen en de verpleegkundigen waren stuk voor stuk even aardig en betrokken.
De weeën begonnen zich in rap tempo op te volgen en werden ook steeds intenser. Het is zo bijzonder om te zien hoe krachtig en sterk een aanstaande moeder is als ze hier doorheen gaat. Dunja kwam in een bubbel terecht, in een eigen wereld, en Philip deed zijn uiterste best om er voor Dunja te zijn. Op een gegeven moment was de pijn te heftig en kreeg Dunja een ruggenprik. Helaas namen hierdoor de weeën ook weer af. En eigenlijk begon vanaf dat moment ‘Het Grote Wachten’. Maar zoals ik al zei, Mario had het prima naar zijn zin bij zijn moeder. Hierdoor werd uiteindelijk, in de loop van avond, besloten dat Mario middels een keizersnede ter wereld zou komen. Voor Dunja en Philip was dit natuurlijk wel even slikken, want hier hadden ze niet op gerekend. Maar gelukkig konden ze de knop ook weer snel omzetten. De volgende vraag was natuurlijk of ik als geboortefotograaf ook welkom was op de OK. En dat was ik!
EEN KEIZERSNEDE
Vanaf dat moment ging het heel erg snel. We werden meegenomen naar de OK. Philip en ik moesten ons omkleden in een steriel pak voordat we de OK op mochten en Dunja kreeg opnieuw een ruggenprik. En toen opeens, om 22.56 uur, was Mario geboren. De ontlading bij de ouders was groot. Wat wil je, na al die maanden wachten en zo’n intensieve dag… Rond 00.30 uur, nadat de ouders en Mario terug waren op hun kraamsuite, ben ik vertrokken. Moe, voldaan en onder de indruk van alles wat ik die dag heb mogen meemaken.
DANKBAAR
Ik ben Dunja en Philip enorm dankbaar dat ik deelgenoot mocht zijn van deze bijzondere gebeurtenis. Een bevalling is zo intiem en speciaal en voor veel mensen zal dat een reden zijn om daar juist geen ‘pottenkijkers’ bij te willen. Van de andere kant beleef je als aanstaande ouders een dergelijk moment in een roes en een mooie, zorgvuldige fotoreportage kan dan van onschatbare waarde zijn. Op die manier kun je alles nog eens rustig terug kijken en de bevalling vanuit een ander perspectief nog eens opnieuw beleven. Geboortefotografie is misschien wel de meest pure en ‘èchte’ vorm van fotografie, zo heb ik mogen ervaren. Je kunt je nergens achter verstoppen. Als ouders niet, maar ook als fotograaf niet. Alle emoties komen recht uit het hart. En wat is het mooi om daar deelgenoot van te mogen zijn.
GEINTERESSEERD?
Helaas kan ik niet heel veel geboortereportages doen, omdat ik ook nog bij een werkgever werkzaam ben en daardoor niet zo flexibel ben als dat eigenlijk nodig is. Maar gelukkig doe ik ook heel graag familiereportages, kijk hier maar eens. Deze reportages laten zich gelukkig wel goed plannen. Mocht je meer willen weten over mijn aanbod, mijn werkwijze of over mij, neem dan gerust contact met me op!